Tuesday, January 12, 2010

Winter in Nederland

We zijn net terug van twee weekjes in Nederland! Broer Aart, schoonzus Renu en nichtje Karina gingen ook mee, en zo zaten we met zijn vijven op een rijtje in de KL606. Op het vliegveld van San Francisco gingen we voor het eerst door de nieuwe bodyscan. Dat was wel grappig en we voelden ons daarna heel veilig.

We kwamen aan in een winters Nederland. Sneeuw op de weilanden en bomen, en 35 sneeuwschuivers die klaarstonden om Schiphol vrij te houden. We werden opgewacht door mijn vader, zus, zwager en nichtje Emma. Emma (5) en Karina (6) renden op elkaar af en omarmden elkaar. "Dit is de mooiste dag van mijn leven" had Emma die ochtend al gezegd toen het eindelijk zo ver was. Het was grappig om te zien hoe de twee nichtjes, de een blond en Nederlands sprekend, de ander donker en Engels sprekend, toch met elkaar konden communiceren.

De eerste dagen brachten we door bij mijn ouders in Gouda. Er lag veel sneeuw, en er viel nog veel meer, en dat is voor ons natuurlijk heel bijzonder. Natuurlijk moest er een sneeuwpop gemaakt worden.





Het was erg leuk om weer in Gouda rond te lopen. Lekker shoppen bij de Hema, kroketten en harinkjes eten, en een prachtig verlicht stadhuis.



Mijn ouders hadden een feestje georganiseerd in een feestboerderij in Reeuwijk. Alle familie en flink wat vrienden waren uitgenodigd. Iedereen kwam, en het werd een drukke gezellige avond.





Het was erg leuk om iedereen weer te zien. Er waren nieuwe baby's te bewonderen, oude vriendschappen aan te halen, en er was heel veel om bij te praten.





Het eten was ook heerlijk. De taartjes waren fantastisch. In Amerika zijn taarten rechthoekig en prachtig versierd, maar van binnen is het gewoon droge cake. Het was heerlijk om weer eens een chipolata gebakje met roze marsepein te proeven. Later op de avond kregen we een lekker buffet met huzarensalade, botervis en kalfsvlees.





De kerstdagen brachten we ook in Gouda door. De kerstnachtdienst in de kerk was een beetje kaal, want vanwege een (achteraf foutief) Weeralarm kon het koor uit Kinderdijk niet naar Gouda komen. Maar op kerstochtend mocht ik meezingen met het Goudse koor, en dat was heerlijk om te doen. Daarna pakten we met zijn allen de kerstcadeautjes uit. 's Avonds hadden we met het hele gezin (n=11) een fantastisch kerstdiner.

De dagen vlogen voorbij met bezoekjes aan Gerards oudste broer in Amsterdam en Gerards zus en neef in Ede.

De tweede week van onze vakantie gingen we "op tournee". Eerst logeerden we bij onze vrienden Gon en Bob in Eindhoven. Lekker boerenkool gegeten, 10 km gewandeld op de Kampina, en gewoon bijgekletst. Lunchen bij Tol en Thijs en 's avonds een paar keer uit eten met nog meer vrienden (Foto's van Theo).





Daarna reden we naar Twente, met een tussenstop bij vrienden in de buurt van Nijmegen. We logeerden drie dagen bij Gerard's broer Harry en schoonzus Ingrid in Nijverdal. Daar vierden we Oud en Nieuw en bezochten nog meer vrienden en familie.





Hier in het oosten van het land lag heel veel sneeuw, en we beleefden enkele angstige momenten in een hevige sneeuwbui 's avonds, toen een auto voor ons remde en een rondje op de snelweg draaide. Het liep allemaal goed af, maar ik was heel blij toen Gerard ons weer veilig bij Harry voor de deur had gebracht.

De sneeuw leverde wel weer hele mooie plaatjes op:






Aan het eind van onze vakantie reden we weer naar Gouda. De vakantie werd afgesloten met een fotosessie door een professionele fotograaf en een echte Hollandse Chinese afhaalmaaltijd. Foto's copyright Bram Gebuys.





Het waren dus twee erg drukke weken. Enkele indrukken van Nederland door de ogen van iemand die er al 8 jaar niet meer woont:
1. Nog steeds dezelfde oude koppen op TV. Paul de Leeuw, Marco Borsato, en Mies Bouwman. Niet veel gemist dus. Behalve het liedje "Rood" dat we als enige Nederlanders niet kennen.
2. Bediening in restaurants: nog steeds erg slecht en onbeleefd. Bij Pizzaria Stromboli in Nijverdal (zoete wraak van de blogger!) kreeg ik een gerecht dat ik beslist niet had besteld en de serveerster zei: "Nou, ik weet niet wat er fout is gegaan. Vind je het heel erg om dit op te eten?"
3. Het KNMI bakt er nog steeds niet veel van. Weeralarm met 50% succes-rate. Waardeloos.
4. Nieuw in Nederlandse toiletten: bril sanitizer. Voor de WC bril wel te verstaan. En sinds wanneer zijn de toiletten in tankstations langs de snelweg niet meer gratis?

Wat hebben we weer een hoop vrienden gezien! En wat hebben we weer een hoop andere vrienden niet kunnen zien. Kan je teveel vrienden hebben? Nee, maar wel teveel voor twee weken.

Monday, January 11, 2010

Relman Holiday Party

De vrijdag voordat we naar Nederland vertrokken hadden we nog een Holiday Party van mijn werk, bij ons thuis.

Het feestje begon met een Potluck dinner, waarbij iedereen wat lekkers had meegenomen.





We hadden voor onze baas, David Relman, een soort zegel gemaakt, een afbeelding van het menselijk lichaam, bacterien en een latijnse spreuk: "Ad Scientiam Microbiotae Humanae". Die werd plechtig onthuld.




Daarna deden we een White Elephant Gift Exchange. Dat gaat als volgt: iedereen neemt een waardeloos of gek cadeautje mee ter waarde van maximaal $10. De cadeautjes worden op een hoop gelegd en iedereen trekt een nummer. Nummer 1 mag een pakje van de stapel kiezen en uitpakken. Nummer twee mag kiezen: of een nieuw pakje uitzoeken, of het cadeautje van nummer 1 stelen. Nummer drie mag weer van 1 of 2 stelen, of een nieuw cadeautje pakken. Etc.

Dat was natuurlijk lachen geblazen. Er waren leuke cadeautjes (set martini glazen) en hele waardeloze (een groene badstoffen WC bril hoes), dus er werd flink gestolen en gelachen.





Aan het eind van de avond, toen de gezinnen met kinderen al weer naar huis waren, hebben we met de overgebleven "harde kern" nog een lekker potje ge-Rockband. Rock on!