Sunday, April 22, 2007

Craigs List

Vandaag zijn we aan het opruimen geslagen. Gerard wil zijn studeerkamer gaan verbouwen. We hebben vorige week laminaat gekocht, er komt een nieuw verfje op de muren, en hij wil nieuwe boekenkasten en een nieuw bureau.

Het was dus tijd voor een flinke opruiming. Van het een kwam het ander en al gauw was ons hele huis een puinhoop met dozen, rommel, vuilniszakken. Wat doe je met al die troep? Dat zet je dus op craigslist.org. Dat is een hele handige website, ooit begonnen hier in de San Francisco regio, maar nu ook actief in heel veel andere steden. Je kunt er spullen te koop op zetten, kamers te huur, huizen onderhuren, relaties zoeken, of diensten aanbieden. Er is ook een afdeling "free stuff" , en daar zet ik altijd mijn spulletjes op.

Het gaat echt zeer efficient. Ik maak eerst een paar foto's van het ding waar ik van afwil, en maak een beschrijving op de website. Eerlijk vermelden als er krasjes opzitten of dingen het niet doen. "But hey - it's free", zet ik er altijd bij. Ik schrijf vervolgens dat het item op onze oprit staat, met het adres erbij. Telefoonnummer of email zet ik er nooit in, want anders krijg je toch teveel vragen, of mensen die beloven te komen, maar nooit opdagen. Daarna druk je op "post" en het staat op internet.

En het werkt tot nu toe altijd. Meestal komt er binnen een uur een truck voorrijden, en laden de mensen het in. Soms help ik mee, en altijd zijn het aardige mensen die er erg blij mee zijn! Kennelijk zijn er een heleboel mensen die de hele dag deze advertenties lezen.

Vorige week zijn we onze oude boekenkast kwijtgeraakt, en vandaag ging het helemaal lekker: letterbakken, kussens, schuifdeuren, verzameling glaswerk, en een kamerscherm. Allemaal binnen het uur weg! Geweldig, scheelt een hoop gedoe en er zijn weer anderen blij mee.





De mevrouw van de letterbakken was het leukst. Ze vond het zo geweldig, want haar dochtertje verzamelde allerlei miniatuurtjes, en die was al tijden op zoek naar zo'n ding. De glimlach op haar gezicht en onze bijna lege studeerkamer zijn echt de moeite waard.

Afscheid van Tol en Thijs

Toen we hier ruim vijf jaar geleden gingen wonen, gingen we min of meer tegelijkertijd met Annette Tol en Matthijs Keuper, kortweg Tol&Thijs genoemd. Matthijs was de collega van Gerard bij Lumileds, en Annette heeft vier jaar lang toneelles gegeven.

Tol&Thijs hadden besloten om weer terug naar Nederland te gaan, en dat besluit werd hier onder de Nederlanders in de Bay Area met verdriet ontvangen. Tol&Thijs zijn nu eenmaal geweldige mensen, en ze hebben hier veel vrienden gemaakt. De Tol Toneelclub was een leuk avondje uit voor Nederlandse vrouwen hier in California, en door onze twee voorstellingen in Palo Alto en Sunnyvale hebben veel mensen ons zien spelen.

Tol&Thijs hebben de laatste week bij ons thuis gelogeerd, met hun zoontjes Joep (bijna drie) en Roan (6 weken) en twee katten (Tikus en Baloe). Het was dus wel een drukke bedoening in huize Harbers, waar normaliter slechts twee mensen en twee katten wonen. De mensen konden het overigens beter met elkaar vinden dan de katten, maar na een paar dagen besloten de viervoeters tot een vijandig stilzwijgen, ieder in een ander hoekje van het huis. Hier zitten Tol&Thijs met Roan, en Tikus en Baloe bij ons op de bank.



Elke dag zagen Tol&Thuis hun inboedel een stukje verder werd ingepakt, en tenslotte in een container de straat uitreed....... Dat was best even slikken na 5 jaar.

Op donderdagavond was het tijd voor een officieel afscheid van de Tol Toneelclub. We hadden een lied geschreven op de wijs van "Hotel California". Tijdens het lange intro stonden we op een rij, allemaal in een eigen emotie (boos, verliefd, vrolijk, angstig, verlegen), net zoals op toneelles.




En tijdens het nog langere naspel deden we allemaal een afscheidsbeweging. Boehoe, snik, zien we je ooit nog terug? Hoe moet dat straks nou, zonder jou?





Rita heeft het hele liedje gefilmd en op internet gezet, dus iedereen kan het zien op de volgende link.

De tekst van het liedje hadden we uitgeprint op een groot vel papier, samen met allemaal foto's van onze club, de moose in ons repeteerzaaltje, en een rijtje koffers. Ik had het geheel laten lamineren, en rond afgeknipt, en voila - een leuke placemat als herinnering voor onze juf!



En gisteren was het dan echt zover. Na een week van veel praten en afscheid nemen, was het echte moment dan toch gekomen. Met twee volle auto's vol met koffers, katten, en kids, reden we naar het SFO vliegveld. En daar zwaaiden we ze uit, tot onze armen er zeer van deden! Dag Tol&Thijs, heel veel succes weer terug in Nederland!

Gerard's nieuwe avontuur

Spannend nieuws: Gerard gaat voor zichzelf beginnen! Vorige week heeft hij ontslag genomen bij Lumileds, en nu gaat hij een start-up company beginnen.

Gerard liep al een tijdje rond met het idee rond om "eigen baas" te zijn. Hij had het nog steeds op het werk naar zijn zin, maar had soms ideeen en uitvindingen die niet in het bedrijfsplan van Lumileds pasten. Na heel veel nadenken en wikken en wegen, heeft hij besloten om bij het bedrijf weg te gaan en voor zichzelf te beginnen.

Vorige week heeft hij zijn ontslag genomen, en afgelopen vrijdag was al zijn laatste werkdag. Niks geen 3 maanden opzegtermijn hier in California, je kunt hier per direct ontslag krijgen en nemen! Vanaf vandaag zit Gerard dus thuis..... Het opzetten van een start-up gaat natuurlijk niet zomaar. Eerst gaat hij met een aantal andere mensen praten, er moeten bedrijfsnamen en logo's worden bedacht, business-plannen gemaakt, met geldschieters worden gepraat..... Het betekent dus dat er de eerste paar maanden geen geld en dus geen salaris is. Gelukkig heb ik natuurlijk nog een baan, en hebben we goed gespaard. Gerard kan via mijn werk in de ziektekosten-verzekering, dus dat geeft allemaal genoeg zekerheid om aan dit avontuur te kunnen beginnen!

Het nieuwe bedrijf zal zich gaan richten op het toepassen van LED-lampjes. LEDjes zijn de lampen van de toekomst, want ze gaan lang mee, en verbruiken weinig energie. Bovendien worden ze steeds kleiner, goedkoper, en is de licht-kleur ook een stuk beter dan voorheen. Dat maakt ze steeds geschikter voor toepassingen in en om het huis. Denk bijvoorbeeld aan lampjes onder keukenkastjes, sfeerverlichting, badkamerkastjes. Wie weet hangt er straks een door Gerard ontworpen LEDje bij jullie thuis!

Voor het zover is, moet er natuurlijk nog het een en ander gebeuren. Gerard wil graag een hele nieuwe start maken, in een nieuwe studeerkamer. De vorige eigenaars hebben het huis aan de voorkant laten uitbreiden, en de "office" is een redelijk grote ruimte met een eigen ingang. Maar op dit moment is het niet zo representatief. Het tapijt moet eruit, er komt laminaat, de muren krijgen een fris kleurtje, er komen nieuwe boekenkasten, en een nieuw bureau. En - helaas - al mijn schildpadden moeten verdwijnen. Volgens Gerard past een schildpad niet echt in het beeld van een jong en fris, dynamisch bedrijf, dus al mijn lieve padjes moeten het veld ruimen. Gelukkig mogen de vitrinekasten in de woonkamer (waar het grootste deel van de verzameling inzit) blijven hangen, maar de kasten met de grote schildpadden in de studeerkamer moeten echt weg. Dus ben ik gisteren begonnen met het inpakken van de padjes in dozen. Weeeeehhhhh. Heeft iemand nog een goed huis voor 200 schildpadden?

Maar het belangrijkste is natuurlijk dat Gerard er zo'n zin in heeft! Hij heeft weer elke dag een nieuw idee onder de douche, maakt dansjes op zijn klompen-pantoffels, en loopt weer fluitend door het huis.