Wednesday, March 18, 2009

Zang en dans

Sinds begin dit jaar zit ik op twee avond "classes". Op dinsdagavond heb ik Bollywood Cardio, een aerobics workout op Bollywood muziek. Dat is lekker zweten en dansen op Indiase dansmuziek. Mijn enkel is nog niet helemaal goed, maar ik ben blij dat ik de meeste bewegingen mee kan doen.

Op maandagavond heb ik, samen met ex-toneelclub dames Saskia en Meike, Musical Theater class. Hier leren we zangtechnieken en mogen we, solo of in groepsverband, liedjes uit musicals zingen. De lerares heeft vroeger op Broadway gezongen. Ze is een beetje ongeorganiseerd en chaotisch, maar ik vind het heerlijk om weer eens te zingen. In Nederland heb ik jaren in een koor gezongen, en ik miste het zingen toch wel. Solo zingen is toch wel heel anders dan zingen in een koor, dus ik moet heel wat leren. In het koor moet je zo zingen dat je stem er niet uitspringt; je moet met zijn allen zingen. Nu moet ik juist heel hard (tenminste, zo voelt het) zingen. Naast het zingen krijgen we ook een beetje dansen en acteren, maar dat is eigenlijk teveel voor een avond.

Komende zaterdag hebben we een uitvoering, en gelukkig hoeven we geen monologen of toneelstukjes te doen, en gaan we gewoon lekker zingen. Mijn solo's zijn Think of Me, uit Phantom of the Opera, en Show Me, uit My Fair Lady.

Vanmiddag komen mijn ouders op bezoek, dus ze kunnen me zaterdag zien optreden. Ik kijk erg naar hun bezoek uit, want het is alweer twee jaar geleden dat ze hier waren. De eerste week logeren ze bij mijn broer, en de tweede week bij ons. We gaan niet echt een grote trip maken, maar gewoon dagjes uit naar San Francisco en het strand. Ik houd jullie via deze blog op de hoogte!

Tuesday, March 17, 2009

Gary & Donavon

Anderhalf jaar geleden waren Gerard en ik samen met Rita en Rene naar een concert van Tears for Fears geweest. Dat concert viel een beetje tegen, maar in het voorprogramma stond singer-songwriter Gary Jules, en die vonden we allemaal erg leuk.

Rita had gezien dat Gary in februari weer in de buurt kwam. Ditmaal stond hij in het voorprogramma van Donavon Frankenreiter. Daar hadden we geen van allen ooit van gehoord, maar hij bleek bevriend met Jack Johnson, en zijn muziek klinkt ook een beetje zo.

Zo togen we met zijn vieren naar San Francisco, naar The Independent. Dat was een kleine concerthal met alleen staanplaatsen, een podium en een bar achterin. Het was nog niet druk, en we namen met zijn vieren een strategische plek in vlakbij het podium. We stonden letterlijk op de tweede rij, dus toen Gary op kwam konden we hem van heel dichtbij zien. Dat viel een beetje tegen, want hij bleek nu een baard te hebben (jakkes), en deed zijn ogen nauwelijks open. Op 1 liedje na zong hij ook precies dezelfde liedjes als twee jaar geleden, en hij had zelfs dezelfde anekdote. Maar zijn muziek was nog steeds leuk hoor, en nu konden we bijna alles meezingen. Hij besloot met zijn hit "Mad World" (een cover van Tears for Fears).

Na een korte pauze kwam meneer Frankenreiter en zijn band. Dat was ook leuk. We hadden nog steeds onze plekken vooraan, dus we konden alles goed zien. Een paar liedjes klonken vaag bekend, maar de rest van het publiek kon alles meezingen. Op een gegeven moment begon Donavon aan de song "It don't matter to me" en iedereen - behalve de vier Nederlanders vooraan - brulde lekker mee. En toen gebeurde het. Donavon hield de microfoon voor onze neus. Eeeeehhh? Inmiddels hadden we het refrein al een keer of 10 gehoord, dus dat lukte nog wel, maar het couplet kenden we uiteraard niet. Donavon keek een beetje verbaasd en ging maar snel met de microfoon naar wat andere - echte - fans. Sorry.

Stonden we eindelijk eens een keer vooraan, kenden we het nummer niet. Een andere keer beter.

Vier dagen feest

Eindelijk weer eens een update! Wat is er de afgelopen maanden gebeurd....? Eind januari was ik weer jarig, en dit keer was het maar liefst vier dagen feest.

  1. Eerst een verjaardagsetentje bij Ginger Cafe met mijn Nederlandse vriendinnen, waarbij we de hele voorraad mango juice hebben geconsumeerd.
  2. Op zaterdag (mijn echte verjaardag) lekker bij de Thai uit eten met broer, schoonzus en nichtje.
  3. Op zondag was de jaarlijkse Superbowl party. Dat is zo'n beetje een traditie geworden. Kijken we met een stuk of 30 Nederlanders (en wat andere Europeanen) naar een American Football wedstrijd, waar we niet heel veel van begrijpen, maar het is toch feest. We deden weer quarter bets, en dit jaar hadden we een hutspot/boerenkool stamppot competitie. Die werd dit jaar gewonnen door Rita met haar voortreffelijke spinaziestamppot, maar onze hutspot belandde op een mooie tweede plaats.
  4. Die maandag werd ik ook nog eens gefeteerd op het werk, waar collega Jen een lekker appelkaneel baksel had gemaakt.

Vier dagen feest dus! Gelukkig ben ik maar 1 jaar ouder geworden.