Gary & Donavon

Anderhalf jaar geleden waren Gerard en ik samen met Rita en Rene naar een concert van Tears for Fears geweest. Dat concert viel een beetje tegen, maar in het voorprogramma stond singer-songwriter Gary Jules, en die vonden we allemaal erg leuk.

Rita had gezien dat Gary in februari weer in de buurt kwam. Ditmaal stond hij in het voorprogramma van Donavon Frankenreiter. Daar hadden we geen van allen ooit van gehoord, maar hij bleek bevriend met Jack Johnson, en zijn muziek klinkt ook een beetje zo.

Zo togen we met zijn vieren naar San Francisco, naar The Independent. Dat was een kleine concerthal met alleen staanplaatsen, een podium en een bar achterin. Het was nog niet druk, en we namen met zijn vieren een strategische plek in vlakbij het podium. We stonden letterlijk op de tweede rij, dus toen Gary op kwam konden we hem van heel dichtbij zien. Dat viel een beetje tegen, want hij bleek nu een baard te hebben (jakkes), en deed zijn ogen nauwelijks open. Op 1 liedje na zong hij ook precies dezelfde liedjes als twee jaar geleden, en hij had zelfs dezelfde anekdote. Maar zijn muziek was nog steeds leuk hoor, en nu konden we bijna alles meezingen. Hij besloot met zijn hit "Mad World" (een cover van Tears for Fears).

Na een korte pauze kwam meneer Frankenreiter en zijn band. Dat was ook leuk. We hadden nog steeds onze plekken vooraan, dus we konden alles goed zien. Een paar liedjes klonken vaag bekend, maar de rest van het publiek kon alles meezingen. Op een gegeven moment begon Donavon aan de song "It don't matter to me" en iedereen - behalve de vier Nederlanders vooraan - brulde lekker mee. En toen gebeurde het. Donavon hield de microfoon voor onze neus. Eeeeehhh? Inmiddels hadden we het refrein al een keer of 10 gehoord, dus dat lukte nog wel, maar het couplet kenden we uiteraard niet. Donavon keek een beetje verbaasd en ging maar snel met de microfoon naar wat andere - echte - fans. Sorry.

Stonden we eindelijk eens een keer vooraan, kenden we het nummer niet. Een andere keer beter.