Sunday, April 22, 2007

Afscheid van Tol en Thijs

Toen we hier ruim vijf jaar geleden gingen wonen, gingen we min of meer tegelijkertijd met Annette Tol en Matthijs Keuper, kortweg Tol&Thijs genoemd. Matthijs was de collega van Gerard bij Lumileds, en Annette heeft vier jaar lang toneelles gegeven.

Tol&Thijs hadden besloten om weer terug naar Nederland te gaan, en dat besluit werd hier onder de Nederlanders in de Bay Area met verdriet ontvangen. Tol&Thijs zijn nu eenmaal geweldige mensen, en ze hebben hier veel vrienden gemaakt. De Tol Toneelclub was een leuk avondje uit voor Nederlandse vrouwen hier in California, en door onze twee voorstellingen in Palo Alto en Sunnyvale hebben veel mensen ons zien spelen.

Tol&Thijs hebben de laatste week bij ons thuis gelogeerd, met hun zoontjes Joep (bijna drie) en Roan (6 weken) en twee katten (Tikus en Baloe). Het was dus wel een drukke bedoening in huize Harbers, waar normaliter slechts twee mensen en twee katten wonen. De mensen konden het overigens beter met elkaar vinden dan de katten, maar na een paar dagen besloten de viervoeters tot een vijandig stilzwijgen, ieder in een ander hoekje van het huis. Hier zitten Tol&Thijs met Roan, en Tikus en Baloe bij ons op de bank.



Elke dag zagen Tol&Thuis hun inboedel een stukje verder werd ingepakt, en tenslotte in een container de straat uitreed....... Dat was best even slikken na 5 jaar.

Op donderdagavond was het tijd voor een officieel afscheid van de Tol Toneelclub. We hadden een lied geschreven op de wijs van "Hotel California". Tijdens het lange intro stonden we op een rij, allemaal in een eigen emotie (boos, verliefd, vrolijk, angstig, verlegen), net zoals op toneelles.




En tijdens het nog langere naspel deden we allemaal een afscheidsbeweging. Boehoe, snik, zien we je ooit nog terug? Hoe moet dat straks nou, zonder jou?





Rita heeft het hele liedje gefilmd en op internet gezet, dus iedereen kan het zien op de volgende link.

De tekst van het liedje hadden we uitgeprint op een groot vel papier, samen met allemaal foto's van onze club, de moose in ons repeteerzaaltje, en een rijtje koffers. Ik had het geheel laten lamineren, en rond afgeknipt, en voila - een leuke placemat als herinnering voor onze juf!



En gisteren was het dan echt zover. Na een week van veel praten en afscheid nemen, was het echte moment dan toch gekomen. Met twee volle auto's vol met koffers, katten, en kids, reden we naar het SFO vliegveld. En daar zwaaiden we ze uit, tot onze armen er zeer van deden! Dag Tol&Thijs, heel veel succes weer terug in Nederland!

No comments: