De Cadillac

Onze overbuurman A. (je kent hem nog van "De Fourth of July"; rechts op onderstaande foto), de krasse 70-er, nodigde ons vorige week uit voor een ritje in zijn Cadillac. Niet zomaar een auto, maar een echte oldtimer. Hij heeft 20 jaar geleden 3 Cadillacs van rond 1940 gekocht, en de beste onderdelen gebruikt om er eentje te restaureren. Hij heeft jaren geknutseld, gesleuteld, geprutst en gepoetst, en het resultaat mag er zijn. Een glanzende mobiel. Wat een auto, zeg. Enorme neus, antiek nummerbord, mooie kleur, geweldig.



Het was tijd voor een proefritje. We voelden ons zeer vereerd uiteraard. De auto stond blinkend op straat, en ik durfde bijna niet de deur open te doen. Gerard nam plaats naast de bestuurder, en buurvrouw E. en ik gingen achterin zitten. Het zat als een vorst. Enorm veel beenruimte, zachte bekleding (allemaal nieuw), luxe leer, gelakt hout, glanzend chroom. Je kon zien hoeveel werk A. er in had gestoken.




Daar gingen we dan, zoevend over Fremont Boulevard. Iedereen kijken natuurlijk. Zo'n prachtige auto.... of was het vanwege het slingerende stuurgedrag van de chauffeur??? Het valt niet mee, zo'n auto zonder stuurbekrachtiging, zeker niet als je 70 bent.



Ondanks de wat wankele koers bereikten we heelhuids de oprit van de snelweg. Daar hielden we nog even onze adem in want A. voegde in met een snelheid van 40 km per uur. Helemaal zeker weten doen we dat niet, want de snelheidsmeter deed het niet zo goed.



De auto bereikte tergend langzaam de snelheid van de andere auto's en toen konden we weer rustig ademen. Bij het afrijden van de snelweg trok de auto enorm naar links, en bij het schakelen hoorden we elke keer "kloink", maar we kwamen zonder deuken of ongelukken weer thuis! We vonden het wel een geweldige ervaring, uniek dat we zoiets mogen meemaken. Bedankt buurman A voor deze belevenis!