Carmel is een leuk plaatsje met een gezellige hoofdstraat, veel galerietjes en leuke winkeltjes, kleine restaurantjes, en vlak aan zee. We hadden drie kamers in een leuk hotelletje op loopafstand van downtown en het strand.
Gelijk naar het strand uiteraard. Het was een beetje fris, maar de kinderen konden heerlijk spelen in het zand en water. Emma was ziek, en mocht niet in het water spelen; dat vond ze uiteraard niet leuk!
We hadden een heerlijke lunch bij een Thais restaurant. Het eten kwam niet allemaal tegelijk, zodat de mannen al heerlijk zaten te smullen terwijl de dames hongerig moesten toekijken.
Mijn nichtjes Emma en Karina waren inmiddels dikke vriendinnen, al konden ze elkaar niet verstaan. Maar een knuffel heeft geen woorden nodig!
Daarna gingen we naar Point Lobos, mijn favoriete State Park bij Carmel. Ruige rotsen, zeeleeuwen, beukende golven, de Californische kust op z'n mooist!
Er zwom zelfs een zeeotter vlakbij.
Je kunt er ook een museumpje bezoeken over de walvisjacht. Dat was helaas dicht maar we konden wel de grote walvisribben en kookpotten bekijken.
Een stukje verderop maakten we nog een kleine wandeling langs de kust. We zagen zeeleeuwen, pelikanen en een zeehond.
Die avond aten we bij de Hog's Breath Inn ("De Zwijneadem Inn"), waarvan vroeger Clint Eastwood de eigenaar was. Hij kwam niet langs, maar er hing wel een groot schilderij van hem boven onze tafels.
En daarna hebben we met zijn allen bij ons op de kamer nog een afzakkertje genomen.
Karina sliep die nacht bij ons; haar eerste sleepover. Het ging heel goed, maar haar ouders waren dan ook letterlijk om de hoek, drie kamers verderop.
De tweede dag ging mijn zwager Helger duiken, terwijl wij met zijn allen naar het Monterey Bay Aquarium gingen.
We komen regelmatig bij het aquarium maar je ziet toch elke keer wat nieuws. En het is natuurlijk helemaal leuk met kinderen! We zagen een zeeotter van heel dichtbij, het voeren van de pinguins, en een zeedraakje (soort zeepaard met versieringen).
En de drie kids pasten met gemak in een grote kleurige schelp, en konden lekker met water kliederen, terwijl de grote mensen op een bankje konden uitrusten.
Er zijn veel mooie dingen te zien, kwallen, kikkers, zeeanemonen. Het grote bassin is altijd leuk, al zag ik dit keer geen schildpad. Wat zou er met hem zijn gebeurd?
En tenslotte bezochten we de tentoonstelling "Living Art", die na 5 jaar eindelijk ging sluiten. Nog even langs de kwal en kunst dus, voordat het te laat was.
Kom op jongens! Time to go! Met moeite konden we de kinderen uit het aquarium krijgen.
Na een lunch in een pannenkoekenrestaurant maakten we een wandeling door Monterey over de boulevard.
En drie durfals (Aart, Karina, en Daan) gingen op de rotsen onder de boulevard de golven trotseren. Aart werd het natst!
En tja, als je dan langs een Ghirardelli ijstentje loopt, dan kun je de verleiding niet weerstaan. Dus daar zat de familie Bik aan de Grote IJzen.
Na de terugreis richting Sunnyale hadden we het Laatste Gezamenlijke Avondmaal, in de vorm van een eenvoudige doch voedzaame brood/soep maaltijd. Arjan en Renu namen afscheid van Charlotte en Helger, want wij zouden ze de volgende dag naar het vliegveld brengen.
En nog op de valreep kwam een raccoon (wasbeertje) een bezoek aan ons huis brengen. Niet helemaal een verrassing, want we hadden een grote bak kattenvoer buiten gezet. Maar wel een unieke kans om zo'n beest van dichtbij te zien.
En daarna was het baaibaaizwaaizwaai op SFO, waar mijn zus met man en kinderen weer op het vliegveld moesten stappen! Tot een volgende keer!
No comments:
Post a Comment