Sunday, August 31, 2008

Beren

Mijn zus Charlotte en haar gezin gingen een rondreis maken met de tent langs Yosemite, Lake Tahoe, Lassen Vulcanic Park, en Redwoods. Mijn broer Arjan en ik hadden besloten om het stuk naar Yosemite met hen mee te gaan. Gerard had het druk op zijn werk, en hij bleef thuis.

Na een ritje van 4 uur ontmoetten we elkaar bij de Indian Flat camping iets ten westen van Yosemite. Ik had voor mijn zus de campground via Internet geboekt, maar het viel een beetje tegen. De tenten stonden mudje aan mudje, en er stond een grote groep Belgen met een stuk of 12 tenten op twee plekken. Ondanks de omringende bomen lag de tent plek vol in de zon, en de grond was erg droog en stoffig. Maar ja, het was de enige beschikbare kampeerplaats in de buurt van Yosemite, zo in het vakantieseizoen.

Terwijl wij met de kinderen in het zwembad van het naastgelegen motel speelden, zetten Charlotte en Helger de tent op. Het was een hele grote "achtpersoons-tent" waar ze met zijn vieren netjes inpassen.

Regel 1 in het schatten van de benodigde grootte van een tent: deel door twee.




Die avond aten we lekker in de lodge. Er waren lekkere pasta's, hamburgers en vis. Daan had een grote klont frieten gekregen, die hij uit elkaar moest trekken.




Arjan, Renu, Karina en ik (geen kampeerders) sliepen in de Yosemite Muir Lodge in Midpines, ook al geen aanrader (oud, vies, en duur; maar ja, we konden niets beters vinden).

De volgende dag gingen we met zijn allen naar de Bridalveil Falls. Toen we hier in juni waren was het nog een grote waterval (links), maar nu, twee maanden later, was het niet meer dan een dun straaltje water (rechts).



We reden een klein eindje omhoog naar Tunnel View. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over Yosemite Valley - net niet echt, zo mooi. Tijd voor een group picture!



Dan is het door naar Glacier Point. Het is een ruim half uur rijden omhoog, maar dan heb je ook wat! Vanaf hier kijk je een kilometer omlaag naar The Valley, en zie je alle bergtoppen om je heen.



En terwijl de kinderen genieten van een ijsje (soms zelfs twee ijsjes...), roept opeens een man: BEARS! We kijken op, en daar rent een mamma beer met twee kleintjes het pad over. Zomaar, midden tussen de toeristen!




We gaan helemaal uit ons dak! Dit is de eerste keer dat ik beren in het wild zie! Bijna al onze bezoekers and mensen die hier wonen hebben beren gezien, maar ik nog nooit. Wat zal Gerard jaloers zijn!

Onder het neurien van "Ik zag drie beren, broodjes smeren" rijden we naar Wawona in het zuiden van het park. Na een lekkere picnick met broodjes en melk bezoeken we de Mariposa Grove. Hier staan Giant Sequoias, de hoogste bomen ter wereld.



De beroemdste boom hier in Yosemite is de Grizzly Giant (63 meter hoog). Het is niet de hoogste boom ter wereld (dat is de Hyperion met 116 meter), maar toch pretty high. En heel erg dik (28 meter omtrek aan de basis). En heel erg oud (2000 jaar). Je mag hem niet aanraken, maar gelukkig zijn er nog veel andere bomen, waar Daan en Emma schildwacht mogen spelen.



De drie kleinkinderen hebben een hoop lol, al spreken ze niet allemaal Nederlands of Engels!





Een stukje verderop staat de California Tunnel Tree. Het is de enige boom waar een gat in is gehakt (in 1895, zodat er koetsen onderdoor konden rijden) die deze boommishandeling nog overleefd heeft. We zien zelfs een moederhert met twee kleintjes.




Die avond, als mijn broer, schoonzus, nichtje en ik naar ons motel rijden, zien we zelfs nog een beer. Ze schiet vlak voor onze auto, in het donker, de weg over en verdwijnt in het bos. Vlak achter haar aan rent een babybeertje, die in het felle licht van de koplampen even zijn moeder kwijt is. Hij klimt heel schattig in een boom, maar verdwijnt dan snel zijn moeder achterna. En zo zien we in 1 dag 5 beren!

De volgende dag maken we met zijn allen een wandeling naar Yosemite Falls.



Ook hier wacht ons een verrassing. In juni stortte hier nog een imposante waterval naar beneden, maar waar is-ie nou? Pas heel dichtbij zie je een klein piesstraaltje van de rotsen aflopen. Op de volgende foto's zie je het verschil tussen juni (links) en augustus (rechts).






Het is zo warm dat de kinderen niet meer te houden zijn bij het zien van de Merced River. Ze springen in het ijskoude water om af te koelen. Daan demonstreert de Amerikaanse kinderen hoe je bommetje moet doen, en heel dichtbij staat nog een hert. Het is een heerlijke middag.





Onderweg terug naar de kampeerplaats zijn er nog een paar erg mooie kiekjes van Half Dome en El Capitan (met bergbeklimmers). Tja, daar stop je wel even voor.





Het is te warm om iets anders te doen dan naar het zwembad te gaan. Gelukkig vinden de kinderen dat geen enkel probleem. Emma en Karina hebben ineens een aanval van verliefdheid, elkaar omhelzend in een innige verstrengeling.




Na het avondeten in de lodge maken Arjan, Renu, Karina en ik nog een avondwandeling over de houten vlonders, door de weilanden langs de Merced River. Temidden van de vleermuizen nemen we afscheid van het park.



China Chili

Op Renu's verjaardag zijn we met zijn allen (zus Charlot, over uit NL, en broer Arjan die hier woont, en aanhang en kids) uit eten geweest bij China Chili. Dat is een lekker restaurant in Fremont. Een Chinees restaurant hier in de VS is heel anders dan de "Chinees" in Nederland. Hier vind je geen Koe Loe Yuk of Babi Pangang, maar wel heerlijke gerechten zoals Sweet 'N Sour Pork, Honey Pecan Prawns, of Kung Pao Chicken.

China Chili is beroemd binnen onze familie omdat ze van die ronde draaischijven hebben in het midden van de tafel. Zo kun je met een welgemikte draai heel snel je favoriete schaal voor je hebben staan, terwijl je tegelijkertijd drie waterglazen omstoot.

Pa en Ma thuis in Nederland hadden Charlotte een mooie envelop-met-inhoud meegegeven, zodat we een heerlijke avond hadden bij de Chinees. Dank je wel, Han en Ellen!



En als toetje gingen we een ijsje halen bij de Cold Stone Creamery. Dat is ijs eten op zijn Amerikaans. Ze hebben drie formaten bakjes: Like It, Love It, en Gotta Have It (de grootste). Maar zelfs voor een grote ijsliefhebber zoals ik, is de "Like It" groot genoeg.

Je kunt hier een ijsje zelf samenstellen, of er eentje uit de menulijst nemen. Alle ingredienten, de verschillende smaken ijs, vruchten, en de Mix-Ins (M&Ms, gummibeertjes, nootjes, etc.) worden op een ijskoude steen door elkaar gemixt. Hence the name. Mijn favoriet is de Cheesecake Fantasy, maar er zijn ook geweldig leuke andere creaties met grappige namen zoals "Berry Berry Berry Good", "Cookie Doughn't You Want Some", en "The Pie Who Loved Me". Maar ach, het is hier allemaal lekker!




En als je hier een fooi in het fooienpotje gooit, gaan de ijsscheppers een leuk liedje zingen!

Wednesday, August 13, 2008

Gilroy

Mijn zus en haar familie logeerden de eerste paar dagen bij mijn broer in de East Bay, maar dat is zo dichtbij dat we ook met zijn allen op stap konden gaan. Speciaal voor de kids gingen we op maandag naar Gilroy Gardens, een soort attractiepark voor de kleintjes. Geen enge achtbanen, maar draaimolens, treintjes, en waterplezier.

Als eerste gingen we in de autootjes. De kinderen konden zelf een beetje sturen, maar gelukkig zat de auto op een rails dus je kon nooit echt verdwalen. Want de stuurkunsten van een driejarige zijn nog niet zo heel goed...



Het paarse reuzenrad was vooral favoriet bij de meisjes.





De "luchtballonnen" waren ook leuk voor de volwassenen want die gingen tenminste nog een beetje hard.



Daarna een tochtje op het meer in een zwaan of eend.



Het was intussen bloedje heet geworden, dus tijd voor een afkoeldouche bij de kikkers. Daan moest na een half uur van zijn kikker worden losgerukt, zo leuk vond hij het.



Gelukkig was er nog meer water vertier. Emma, een lief klein blond meisje, ontpopte zich als een verbeten strijdster bij het waterkanon.



En daarna lekker een glaasje prik bij mamma en pappa.



Na afloop van een lange, leuke dag, kregen de kinderen een Dora of een Spiderman ijsje. Daar bleken ze een hele vreemde kleur tong van te krijgen.... gelukkig niet blijvend.


Zus

Mijn zus Charlotte is met haar man en 2 kinderen over voor een maandje California! We haalden hen op van het vliegveld, waarbij opviel hoe fit de kinderen nog waren! Ondanks de lange vlucht hadden ze nog genoeg energie om heen en weer te rennen. Maar ze hadden zich goed aan de belofte gehouden: in het vliegtuig wordt er niet gezeurd! Nou ja, bijna dan. Elf uur op zo'n stoel is toch wel erg lang als je 3 jaar bent....

Mijn zwager had de Intermediair meegenomen in het vliegtuig, sloeg hem open, en kijk! daar stond een interview in met zijn schoonzus (met mij dus). Dat was een leuke verrassing, want ik had het kennelijk alleen tegen mijn ouders verteld.

Eenmaal bij ons thuis werden de cadeautjes uitgepakt: jaaaaa, een Linda!, gevulde koeken, DVDs met Nederlandse films, en uiteraard oude kaas. Mmm, we kunnen weer even vooruit.

We vierden de aankomst met lekkere pizza, aan onze nieuwe bamboo "picknicktafel".


Nichtjes Emma (van mijn zus, 3 jaar oud) en Karina (van mijn broer, 4 jaar oud) speelden al direct allebei met de Little Ponies, al moest er wel even geruzied worden wie er met de roze vork mocht eten, en al spreken ze elkaars taal niet. Neef Daan wilde al van alle woorden de Engelse vertaling weten. Thank you!