Vanavond was het dan zover. Ik was vroeg naar huis gegaan, zodat ik alles goed kon voorbereiden. De wintertijd was net ingegaan, dus het was om half 6 alweer donker. Mijn pumpkin, die ik afgelopen zaterdag had uitgesneden op het Pumpkin Carving feestje (zie laatste blog), werd buitengezet met een waxine lichtje erin. Ik had ook een CD met enge geluiden (booh geroep, krijsende katten en huilende wolven) gekocht. CD in de boombox (=ghettoblaster), volumeknop op 30 en op repeat gezet. Gerard was intussen ook thuisgekomen, en ik ging me snel verkleden als heks. Tenslotte hebben we de deur van het atrium opengezet, en een mand met snoepgoed klaargezet. Zo, laat de kinderen maar komen.
De buurkinderen waren de eerste gasten, maar al snel kwamen er steeds meer. Hele groepen, allemaal verkleed, met zaklampjes, en oranje mandjes om het snoep in te doen. De ouders staan er natuurlijk in de buurt, want ze zijn hier als de dood voor kinderlokkers......
Ik deed telkens open als heks, en riep met krijsende stem: Hello my little pumpkins! (bij de kleine kindjes deed ik het wat rustiger natuurlijk). De kinderen zeggen meestal (heel verlegen): Trick or Treat. En dan moet je ze snoep geven. Sommige kinderen graaien hele handen tegelijk, maar de meesten pakten netjes 1 of 2 snoepjes.
Er kwamen wel een stuk of 40 kinderen in totaal. Hele kleintjes, verkleed als beertje of hondje, en opgeschoten jongens van 18 jaar verkleed als rasta-man (aan de wiedlucht later op de avond te ruiken namen die hun rol wel heel serieus....).
Inmiddels is het alweer 10 uur, en hebben we de boel maar weer ingepakt. Er komt vast niemand meer. Mmmm, we hebben nog heel veel snoep over. Iemand een lollie?
Hieronder nog wat foto’s van ons huis, en een hele enge heks. Happy Halloween vanuit Sunnyvale!



No comments:
Post a Comment