Elies is eigenwijs dus Elies deed het anders. Ik hield Oifa twee dagen op onze slaapkamer. We speelden heel veel met haar, gaven haar haar vertrouwde eten en kattebakvulling en ze mocht tussen ons in slapen. Nou ja, veel geslapen hebben we niet. Leuk zo'n harig katje, dat 8 uur lang op je gezicht ligt te spinnen.
Intussen werd Frodo eenzamer en eenzamer. Alle aandacht ging uit naar dat nieuwe mormeltje, dat hij natuurlijk allang voorbij had zien komen in haar draagmandje. ZIJN draagmandje. Op ZIJN dekentje. Spelend met ZIJN speelgoed. Grrrrrr.
Om erger leed te voorkomen besloot ik na twee dagen dat Oifa, inmiddels heel erg toe aan een nieuwe uitdaging, naar buiten mocht. Parmantig liep ze op Frodo af. Hallo, ik ben Oifa. Wie ben jij? Grrrrrrr, zei Frodo en zwiepte met zijn staart. Oifa sprong op dat bewegende harige lange ding af. SSSSSSssssssh, zei Frodo, laat me met rust. Jij indringertje. IK woon hier. Grrrrrrr.
Nou, dat was dus geen liefde op het eerste gezicht. Wat nu? Verzin een list. Als echte katte-psychologen zorgden we ervoor dat we heel veel met Frodo speelden, hem altijd als eerste begroetten, en hem als eerste te eten gaven. Genietend van al die aandacht begon hij geleidelijk aan te ontdooien. Dat kleine mormeltje was eigenlijk best schattig.
En na een paar dagen konden ze al samen eten zonder ruzie. En er kan inmiddels ook al af en toe een likje af. Is het niet lief om die twee zo te zien? Grote Frodo en kleine Frodo......
Oifa geniet intussen van alle aandacht, en doet alles wat Frodo niet mag. Op tafel springen, de krant verfrommelen, bovenin de hordeur klimmen. En bijten dat ze kan! Heel fijn als je ligt te slapen, zo'n set scherpe tandjes in je neus.
1 comment:
Oh, gossie, wat een humpiedumpie. Wat fijn dat alles zo goed is gegaan tussen Frodo en Oifa. Heel veel plezier met ze!
Groetjes
Ellen
Post a Comment