Gelukkig had ik deze keer een heel aardig, Brits meisje, waar ik gezellig mee kon kletsen. Ik kreeg een enorme stapel papieren te zien, met de vermoedelijke geboortedatum van Oifa, haar gewicht, vaccinaties en algemene conditie, haar ID chip, het merk kattevoeding en kattebakvulling (en een gratis zak van allebei!), algemene informatie over het houden van katten, een video hoe je je nieuwe kat moet voorstellen aan een oude kat, en nog meer formulieren om in te vullen. Ik moest tekenen dat ik Oifa altijd binnen zou houden, goed voor haar zou zorgen, en haar niet voor "mousing" of experimenten zou gebruiken. Daarna kreeg ik uitgebreid advies dat ik het nieuwe katje eerst een week in een aparte kamer moest houden, de safe room. Na die week moest ik eerst met haar naar de dierenarts voor een keuring, en daarna mocht ik pas het katje introduceren bij de nieuwe kat. Ja ja, like that is going to happen.
Al met al duurde dit weer een uur. Zou ik dan eindelijk Oifa meekrijgen? En ja hoor, ik kreeg het groene licht! Ik moest nog eerst $100 betalen (een redelijk bedrag want ze is al gesteriliseerd en gedeeltelijk gevaccineerd), maar daarna ging het meisje haar dan eindelijk ophalen. Het katje was nog net zo lief als vorige week. Ze werd in ons kattenkrat gezet, terwijl een andere medewerker mij toefluisterde: You got the best kitten of them all. Mmmm, zouden ze dat tegen iedereen zeggen?
Tijdens de rit naar huis was Oifa een beetje bang. Ze zat te piepen: wat gaat er nu weer met me gebeuren? It's OK, Oifa, you're going home!.
No comments:
Post a Comment