De Dubbele Spatie

Er schiet me nog iets aardigs te binnen.  Toen we ons artikel aan het schrijven waren, viel het me op dat mijn collega P. altijd twee spaties na de punt aan het einde van de zin typte.  Die ik dan vervolgens weer weghaalde, want een manuscript moet aan allerlei regels voldoen, en 1 daarvan is een maximum character count.  Dus elke spatie telt, dacht ik.  Maar P. bleef het doen, en opeens viel me op dat hij niet de enige was.  Op een keer vroeg ik hem ernaar.  Hij zei dat dat zo hoorde: een single space tussen twee woorden, of na een komma, en een double space aan het einde van een zin.  Ik had daar nog nooit van gehoord.  Are you kiddin'?  Maar toen ik het aan andere Amerikanen vroeg, bleek dat de meerderheid dat inderdaad zo geleerd had.  En na een tijdje zag ik er het voordeel wel van in: afhankelijk van het lettertype kan het inderdaad een stuk duidelijker staan.  Op Internet bleek de wereld verdeeld in twee kampen, de doublespacers en de singles.  Dus voor deze gelegenheid heb ik in dit stukje ge-double-spaced (lastiger dan je denkt omdat HTML in principe maar 1 spatie laat zien, hoeveel je er ook intypt; maar er is een commando om dat te omzeilen).