Eerst maar eens even over de tuin vertellen. Daar zijn we heel druk mee bezig geweest de afgelopen maanden. Hier is een foto van de hoek van de tuin waar we mee bezig zijn geweest:
Links achter in de tuin was een betonnen vijvertje met waterval, waar we niet zo gelukkig mee waren. Want:
- Het was een romantisch watervalletje, met rotspartijen enzo. Dat past niet echt bij de strakke stijl van ons huis.
- Het beton onder de waterval was hier en daar gescheurd, dus als je de pomp aanzette ging het watervalletje netjes stromen, maar na een half uur was de vijver efficient leeggepompt.
- De grote overhangende boom van de buren, die het hele jaar door blaadjes verliest, zorgde altijd voor veel troep in het water. De "generatio spontanea" theorie (door Pasteur verworpen) moet misschien toch weer nieuw leven (pun intended) worden ingeblazen, want er ontstond elke zomer een indrukwekkende blubberlaag met bijbehorende muggenlarven, en andere enge beestjes. Niet zo'n succes in een gebied waar voor West-Nile virus wordt gewaarschuwd.
- En het stonk ook nog.
Redenen genoeg om tot "demolition" over te gaan. Ik schreef daar al over in Deel 31 (zie onze oude afleveringen). We hebben heel wat weekenden doorgebracht met het kapotslaan van de vijver, het wegbrengen van de brokken beton naar "de stort", het doorspitten van de glibberige kleigrond, en het mengen van de klei met compost, weer doorspitten, het graven van geulen, het aanleggen van een sprinkler installatie, het doorzagen, neerleggen en aan elkaar schroeven van balken, en het planten van kruiden en een sinasappelboompje. Genoeg stof voor wel 10 afleveringen! ! Maar goed, nu laat ik het maar even bij een foto van de nieuwe situatie.
Inmiddels was ook een deel van de schutting vervangen, dus het ziet er heel anders uit. Alleen de "Bird of Paradise" plant, die met die grote bladeren en prachtige oranje bloemen, (links van het midden op de foto) is gebleven. In de plantvakken staan allerlei kruiden: cilantro, thijm, oregano, bieslook, arugula (= rucola sla), en basilicum. Onze trots is het sinaasappelboompje (midden in het kruidentuintje), waarover een andere keer meer.
De achterschutting moet binnenkort ook vervangen worden, want alles staat echt op instorten. We hebben ook de boomstronk achterin de hoek eruit gehaald. Het was meer onkruid dan mooi, en het liep steeds weer uit. Een heel verschil!
De buren achter ons realiseerden zich ook dat de schutting eruit moest, maar ze konden er niet bij. Ze hadden zoveel struiken en bomen staan dat ze de schutting niet konden zien. De klimop die over de schutting groeide, en een mooie groene muur creeerde, was inmiddels ook in hun struiken gaan klimmen, en een aardige perenboom was al dood. De rest stond er ook zielig bij. Vorige week heeft toch onverwacht een tuinman de hele handel weggehaald bij onze achterbuurman. We kwamen thuis van het werk, en IEUW! alles was weg. We kijken tegen een kale schutting, zien het dak en de lelijke antenne daarop van onze achterburen, en tot overmaat van ramp hing van het weekend mijn rhododendron akelig slap. Hij stond ineens in de volle zon. En die is fel hier, hoor! We hebben snel wat lappen opgehangen, maar ik weet nog niet zo goed hoe we dit moeten aanpakken. Genoeg voor deze eerste echte "post" op mijn blog. Ik hoop dat het allemaal werkt.
