Sorry dat ik wat achterloop met de blog. We hebben het druk gehad met bezoek uit Nederland, en we zijn naar Griekenland geweest. Dat kwam zo: Op Stanford was ik bevriend geraakt met Stephan, een Duitse arts-patholoog, en zijn Griekse vrouw Chrysoula. Ze hebben bijna drie jaar in Menlo Park gewoond, en zijn vorig jaar weer terug verhuisd naar Duitsland met hun 6-weken oude tweeling. We zijn eind 2005 nog bij hen in München op bezoek geweest. Tijdens dat bezoek vroegen S&C aan mij of ik peettante wilde worden van Philip, één van de babies. Als voorwaarde moest ik wel bij de doop aanwezig zijn, en die zou rond Pasen plaatsvinden in Griekenland. Nou, dat was natuurlijk een hele eer. Wel een hele trip vanuit Amerika, maar een unieke en bijzondere gelegenheid.
Dus vertrokken we eind april voor een bliksembezoek van vier dagen aan Griekenland. Gerards broer Harry en zijn vriendin Ingrid waren de dag ervoor uit Nederland bij ons gekomen, en ze konden dus mooi op ons huis en katten passen. Het werd voor ons een 20-uur lange trip met overstappen in Chicago en München, naar Thessaloniki, een uurtje rijden van Katerini, waar Chrysoula's ouders wonen.
Na een paar uurtjes slaap waren we weer fit voor het avondeten. We werden door S&C meegenomen naar een leuk familierestaurant. Chrysoula bestelde zo’n 20 schaaltjes met allerlei heerlijke visgerechten. Dat was geweldig, allemaal dingen die ik nooit zou hebben besteld, maar allemaal erg lekker. Natuurlijk veel retsina (harswijn) erbij! Hoppa. En omdat we nog op Pacific Time zaten, hadden we helemaal geen slaap meer, en gingen we nog lekker op kroegentocht in Katerini.
De volgende ochtend was het zondag, en de dag van de baptism (doop). Eerst werden we uitgebreid gefêteerd in het huis van Chrysoula’s ouders. Die spraken een klein beetje Engels en Duits, zodat we enigszins met elkaar konden praten. En ach, na een glaasje huisgestookte ouzo ging de communicatie ineens een stuk beter. Yammas! De peetoom van de andere baby (Andreas, een Oostenrijkse arts en oud-Stanford collega van Stephan) en Chrysoula’s zus waren er ook, dus de kleine woonkamer was aardig vol! Tussendoor kropen/liepen de twee jongetjes om wie het allemaal te doen was. Ze kregen cadeautjes en heeeel veel aandacht, maar ze hadden nog geen flauw idee wat er komen ging.
Op de eerste foto zie je mij met mijn petekind Philip; op de tweede foto staan de beide peetouders: Andreas en Elies.
Na een heleboel taart, salades, en ouzo reden we allemaal naar de kerk in Katerini. De doopdienst werd volgens de Grieks-orthodoxe traditie uitgevoerd, door een priester met een lange zwarte baard. De kerk was prachtig, met goud versierd, en vol met vrienden, familie, en belangstellenden. Helaas mochten wij als “niet-gelovigen” niet actief in de doopdienst participeren. Dat was een beetje een teleurstelling, maar gelukkig mochten we wel dichtbij het doopvat staan.
Het doopritueel was behoorlijk ingrijpend voor een 1 jaar oude baby: eerst werden de jochies uitgekleed, ingezeept met olie, en daarna drie keer helemaal in het doopvat gehangen.
Vervolgens werd er een plukje haar afgeknipt, en daarna werden ze in nieuwe, witte kleertjes gehesen. Nou, dat vonden de jongentjes helemaal niet leuk! Bleeeeeeeehhhh!
Gelukkig was het leed daarna snel geleden. We gingen met zijn allen (n = 40) naar een restaurant toe. Ook hier kregen we weer heerlijk te eten. Eerst een lekkere Griekse salade, en daarna werd een schaal vlees voor mijn neus gezet. Er lag zoveel vlees op, dat ik dacht dat het voor 4 personen was, dus ik zette de schaal in het midden. Maar we kregen allemaal zo’n bord! Wat een hoeveelheid. Geen vegetariers hier in Griekenland! (De beroemde zin uit “My Big Fat Greek Wedding” is behoorlijk realistisch: “He does not eat meat? - OK, I will cook lamb”).
De dag eindigde met een bezoek aan Casa, een lounge/nightclub. Het was een leuk ingerichte grote ruimte, waar bij mooi weer het dak vanaf gaat. Er stonden comfortabele banken, leuke zitjes, er hingen grote rode lampen, en heel hip en jong Griekenland was er. Bij onze cocktails werden lekkere hapjes geserveerd. Helaas ging de muziek steeds harder, zodat we rond een uur of twee besloten dat het wel mooi geweest was. Met een tuut in onze oren rolden we in bed.
Onze laatste dag in Katerini was ook heel bijzonder. Het was 1 mei, en traditioneel ga je dan in Griekenland picknicken of barbequen. Chrysoula’s vader had besloten een geit te gaan roosteren, in hun huisje op de kiwi-boomgaard.
Toen we aankwamen zat de geit al aan het spit, gewikkeld in aluminiumfolie. Gerard moest wel even slikken, want de kop zat er nog aan, met de ogen een beetje uitpuilend, en de tong uit de bek.
De geit moest een uurtje of vier rondgedraaid worden. Chrysoula’s vader en oom gaven allerlei aanwijzingen. Dan weer moest het spit hoger, dan weer lager, de folie moest erop of eraf, de linkerpoot moest ingesmeerd worden met olie, dan weer de kop, en zo ging het maar door. Maar het moet gezegd, het eindresultaat was een goudbruine, gare geit. Die hebben we vervolgens heerlijk opgepeuzeld!
No comments:
Post a Comment